Κρίμα...

Εγράθηκα με την χαρά
για λίγη ώρα μόνο
κι ύστρερα ο στεναγμός φωθιά
γίνεται και στεγνώνω...

Πέρα και πόδε λιώνουνε
τα όνειρά μου εμένα
γιατί δεν έχει τόπο γής
να θάψω μπλιό κανένα...

Για να ξεπεράσεις κάποιες στεναχώριες
ο καλύτερος τρόπος είναι η μοναξιά. Οπότε...

Πολλές φορές η μοναξιά
κάνει καλή παρέα
μέχρι να γίνει αφόρητη
κάποια στιγμή μοιραία...

Και θα κλείσω λέγοντας...

Είναι στιγμές που στη ζωή
χρειάζεται κι ο πόνος
για να θυμίζει τσι χαρές
που έσβησε ο χρόνος...


Και μη χειρότερα...