Εγράθηκα με την χαρά
για λίγη ώρα μόνο
κι ύστρερα ο στεναγμός φωθιά
γίνεται και στεγνώνω...
Πέρα και πόδε λιώνουνε
τα όνειρά μου εμένα
γιατί δεν έχει τόπο γής
να θάψω μπλιό κανένα...
Για να ξεπεράσεις κάποιες στεναχώριες
ο καλύτερος τρόπος είναι η μοναξιά. Οπότε...
Πολλές φορές η μοναξιά
κάνει καλή παρέα
μέχρι να γίνει αφόρητη
κάποια στιγμή μοιραία...
Και θα κλείσω λέγοντας...
Είναι στιγμές που στη ζωή
χρειάζεται κι ο πόνος
για να θυμίζει τσι χαρές
που έσβησε ο χρόνος...
Και μη χειρότερα...
Thursday, June 28, 2007
Subscribe to:
Posts (Atom)