Saturday, June 7, 2008

Έλληνες του Εξωτερικού



..γιατι υπαρχουν και κατι λεβεντες εξω απο την ελλαδα(στην περιπτωση μας ο Stavros, ο Vasilis και ο DjOuranos) που κρατανε τη σημαια ψηλα
Αναρτήθηκε από petrucci_2005 στις 3:35 AM

1 comment:

petrucci_2005 said...

Intro

Έλληνες του Εξωτερικού… έλα, πάμε.



Chorus x2



Εμείς στο εξωτερικό κρατάμε τα έθιμα μας.

Όσο μακριά και αν είμαστε, η Ελλάδα ‘ναι κοντά μας.

Την έχουμε στο νου μας. Την βαστάμε στην καρδιά μας.

Στο μέλλον κάποτε θα την λατρεύουν τα παιδιά μας.



Stavros



Το 85, στις 9 Δεκέμβρη.

Ο Τάσος και η Βασιλική είχαν ένα μωράκι.

Το αγόρι μπήκε με χαμόγελο στον κόσμο.

Σαν λεβέντης ήθελε να τον αλλάξει όλο.

Οι γονείς μου είναι, παιδιά της Καστοριάς –

Μια ωραία πόλη βόρεια δυτική Ελλάς.

Τα αίματα του Πόντου μου γεμίζουνε τις φλέβες.

Από την Τραπεζούντα έφυγαν οι προπαππούδες.

Πρόσφυγες τους κάναν, μια μέρα οι εχθροί τους.

Δίχως λόγο και γιατί κινδύνεψε η ζωή τους.

Τους πήρανε τα πράγματα. Τους σπάσαν κεραμίδια.

Μες στην Μακεδονία ξανά έχτισαν τα σπίτια.

I just don’t know what I’m doing.

I no longer have control.

These words are flowing and they’re coming to you from my soul.

My thoughts are coming way too fast… and they’re never stopping.

I need to get to sleep but these words are just like coffee.

Childhood memories… nights in the χωριο.

Κορησό to Καλοχώρι,

τάβλι to κρυφτό.

A piece of me stayed there, when I tried to jump the καγγελα.

My sister and I made a mess in our παππούλη’s άχυρα.

I smile when I think that I can’t forget those days.

They’ve made me into the man that I’ve become today.

When I look back on my past,

I am grateful when I see: to χωριό, all my friends, and my loving family.





Chorus x2



Εμείς στο εξωτερικό κρατάμε τα έθιμα μας.

Όσο μακριά και αν είμαστε, η Ελλάδα ‘ναι κοντά μας.

Την έχουμε στο νου μας. Την βαστάμε στην καρδιά μας.

Στο μέλλον κάποτε θα την λατρεύουν τα παιδιά μας.



Vasili



Ήρθα για να σας μιλήσω απ’ την καρδιά.

Δεν μπορούμε ν’ αγνοήσουμε το θέμα άλλο πια.

Εμείς οι Έλληνες πρέπει να’ μαστέ ενωμένοι,

Όχι μόνο σε πολέμους και όποτε συμφέρει.

Πρέπει να αλλάξουμε την συμπεριφορά μας.

Ας αλλάξουμε εμείς και θα μάθουν τα παιδιά μας.

Σκοτωνόμαστε για ποδοσφαιρικές ομάδες –

Σαχλαμάρες, μαλακίες, ότι νάνε βρε παιδιά.

Είμαστε από το πνεύμα του Μεγ’ Αλέξανδρου,

που κάνε την γη Ελλάς με την εξυπνάδα του.

Ποτέ, ποτέ να μην ξεχάσουμε ποιοι είμαστε,

Και κάποτε θα πάρουμε την Πόλη μας που χάσαμε.

Θανάση and Μαρία

had their second child

on the 30th of July.

He was destined to be fly.

He was just so full of life.

Fate had decided that the boy would love to dance.

Down the road in life he made even bigger plans.

Μαθαίνω την λύρα.

H μουσική για ΄μένα ΄ναι ρακή είναι και μπύρα.

My ancestors from Κρήτη would be proud to see today,

I’ve got my own πεντοζάλη that I like to play.

I like to go to Άργος and Θεσσαλονίκη,

the places where my parents still have a σπίτι.

To me it doesn’t matter if you’re from πόλη or χωριό.

On the one side you’ve got Σάμο, on the other Ζάκυνθο.

Doesn’t matter if you’re out in the εξωτερικό.

This is all I have to say.

This is what I have decided.

In the end no matter what…

we have to be united.



Chorus x2



Εμείς στο εξωτερικό κρατάμε τα έθιμα μας.

Όσο μακριά και αν είμαστε, η Ελλάδα ‘ναι κοντά μας.

Την έχουμε στο νου μας. Την βαστάμε στην καρδιά μας.

Στο μέλλον κάποτε θα την λατρεύουν τα παιδιά μας.



Outro



Uh… DJ Ouranos… EtE… EtE… EtE

June 7, 2008 at 4:10 AM

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)